Ulusal Konsey tarafından tanınmayan işveren dernekleri ve sendika örgütleri tarafından 351 sözleşme imzalandı
İle ilgili Yazı işleri ekibine yatırım yapmak Yayınlanan 29 Haziran 2021
Geçen yıl 31 Aralık’a kadar yürürlükte olan ve CNEL’e sunulan 935 Ulusal Toplu İş Sözleşmesinden (Ccnl) 351’i, Ulusal Konsey tarafından tanınmayan işveren dernekleri ve sendika örgütleri tarafından imzalandı: pratik olarak 10 üzerinden 4, tam olarak 37,5 toplamın yüzdesi.
CGIA’nın Çalışmalar Ofisi, yani Cassa degli Artigiani di Mestre’nin her zaman reel ekonomi üzerine çalışmalar yürütmekle ilgilendiğini söylemek gerekirse. Ve bugün, İtalya’da kelimenin tam anlamıyla çoğalan iş sözleşmelerinin ve “hayalet” sendika kısaltmalarının yaygınlaşmasının sırası geldi.
Dikkat edin, demokratik bir ülkede her zaman garanti altına alınması gereken sendikal özgürlüğü kimse sorgulamaz. Bununla birlikte, hiç kimseyi veya neredeyse hiç kimseyi temsil etmeyen “hayalet” sendikaların, birçoğunun doğru bir şekilde “korsan” olarak tanımladığı ulusal düzeyde istihdam sözleşmeleri imzalamaları bir sır değil.
Açık konuşayım: “uzak batı”da değiliz ama bazı üretim zincirlerinde yakınız. Bunlar genellikle en temel hakları çiğneyen, yasallığı zayıflatan, güvencesizliği destekleyen, işyerindeki güvenliği tehdit eden, ücret seviyelerini korkuyla sıkıştıran anlaşmalardır. Öte yandan, ulusal sınırlar boyunca sendika temsilciliğine sahip olan, tarihten, çalışma ve iş yapma kültüründen, üyelerden, binlerce ve binlerce kişiden oluşan ofislerden oluşan örgütlerin meşruiyetini ortadan kaldırarak haksız rekabet yaratan güçlü bir şekilde aşağıya doğru anlaşmalar milyonlarca şirkete ve milyonlarca çalışana hizmet veren çalışanların faaliyetini sürdürmektedir.
CNEL, sözleşmelerin uygunluğunu “izleme” görevine sahiptir.
CGIA’ya göre çalışma dünyasının çok derin toplumsal gerilimler yaşadığı bir dönemde, CNEL tarafından tanınan işveren ve sendika örgütlerine iş sözleşmesi imzalama hakkı tanıyan temsil sistemini gözden geçirmenin zamanı geldi. – ulusal ve yerel düzeyde sözleşmeler, ancak yeni bir CCNL’ye imza atan diğer tüm kısaltmalar için, örneğin CNEL olabilecek üçüncü bir kamu kurumu tarafından “onaylanmalıdır”.
Bu “mühür” olmadan, taraflar gerekli düzeltmeleri yapana kadar sözleşme uygulanamaz. Alternatif olarak, bir parlamento yasası, işçi ve işletmeleri temsil eden örgütlerin bu şekilde tanımlanabilmeleri ve böylece ulusal bazda bir toplu iş sözleşmesi imzalayabilmeleri için sahip olmaları gereken asgari büyüklük gerekliliklerini belirleyebilir. Sosyal ortakların en az 40 yıldır bunun hakkında konuştuğu, ancak somut sonuçların henüz görülmediği göz önüne alındığında, bir çözüm, ikincisi, söylemesi yapmaktan daha kolay
İle ilgili Yazı işleri ekibine yatırım yapmak Yayınlanan 29 Haziran 2021
Geçen yıl 31 Aralık’a kadar yürürlükte olan ve CNEL’e sunulan 935 Ulusal Toplu İş Sözleşmesinden (Ccnl) 351’i, Ulusal Konsey tarafından tanınmayan işveren dernekleri ve sendika örgütleri tarafından imzalandı: pratik olarak 10 üzerinden 4, tam olarak 37,5 toplamın yüzdesi.
CGIA’nın Çalışmalar Ofisi, yani Cassa degli Artigiani di Mestre’nin her zaman reel ekonomi üzerine çalışmalar yürütmekle ilgilendiğini söylemek gerekirse. Ve bugün, İtalya’da kelimenin tam anlamıyla çoğalan iş sözleşmelerinin ve “hayalet” sendika kısaltmalarının yaygınlaşmasının sırası geldi.
Dikkat edin, demokratik bir ülkede her zaman garanti altına alınması gereken sendikal özgürlüğü kimse sorgulamaz. Bununla birlikte, hiç kimseyi veya neredeyse hiç kimseyi temsil etmeyen “hayalet” sendikaların, birçoğunun doğru bir şekilde “korsan” olarak tanımladığı ulusal düzeyde istihdam sözleşmeleri imzalamaları bir sır değil.
Açık konuşayım: “uzak batı”da değiliz ama bazı üretim zincirlerinde yakınız. Bunlar genellikle en temel hakları çiğneyen, yasallığı zayıflatan, güvencesizliği destekleyen, işyerindeki güvenliği tehdit eden, ücret seviyelerini korkuyla sıkıştıran anlaşmalardır. Öte yandan, ulusal sınırlar boyunca sendika temsilciliğine sahip olan, tarihten, çalışma ve iş yapma kültüründen, üyelerden, binlerce ve binlerce kişiden oluşan ofislerden oluşan örgütlerin meşruiyetini ortadan kaldırarak haksız rekabet yaratan güçlü bir şekilde aşağıya doğru anlaşmalar milyonlarca şirkete ve milyonlarca çalışana hizmet veren çalışanların faaliyetini sürdürmektedir.
CNEL, sözleşmelerin uygunluğunu “izleme” görevine sahiptir.
CGIA’ya göre çalışma dünyasının çok derin toplumsal gerilimler yaşadığı bir dönemde, CNEL tarafından tanınan işveren ve sendika örgütlerine iş sözleşmesi imzalama hakkı tanıyan temsil sistemini gözden geçirmenin zamanı geldi. – ulusal ve yerel düzeyde sözleşmeler, ancak yeni bir CCNL’ye imza atan diğer tüm kısaltmalar için, örneğin CNEL olabilecek üçüncü bir kamu kurumu tarafından “onaylanmalıdır”.
Bu “mühür” olmadan, taraflar gerekli düzeltmeleri yapana kadar sözleşme uygulanamaz. Alternatif olarak, bir parlamento yasası, işçi ve işletmeleri temsil eden örgütlerin bu şekilde tanımlanabilmeleri ve böylece ulusal bazda bir toplu iş sözleşmesi imzalayabilmeleri için sahip olmaları gereken asgari büyüklük gerekliliklerini belirleyebilir. Sosyal ortakların en az 40 yıldır bunun hakkında konuştuğu, ancak somut sonuçların henüz görülmediği göz önüne alındığında, bir çözüm, ikincisi, söylemesi yapmaktan daha kolay