DeliSevda
Co-Admin
Sıhhatsiz ailede geçerli olan ya da aileyi sıhhatsiz hale getiren saklı kurallar nelerdir? Bu kurallar aile bireylerini ve aile tertibini nasıl tesirler? Sağlıksız ailede kurallar bilinçaltındadır. Bu kurallar zımnidir, açığa çıkmaz. Bu kuralları kimse tartışamaz.
Tüm bu soruların yanıtını Boğaziçi Üniversitesi Rehberlik ve Ruhsal Danışmanlık mezunu, muharrir Ömer Baldık anlatıyor. İşte sıhhatsiz ailede geçerli olan ya da aileyi sıhhatsiz hale getiren kurallar şunlardır:
Denetleme
Aile ortasında kuvvetli olan birey, çoklukla baba, eşinin ve çocuğunun his ve fikirlerini denetler. Bu yüzden, güçsüz bireyler his ve fikirlerini söz ederken daima endişe arasındadirler. Ya da hislerini söz edemez, bastırırlar. Söyleyeceklerini daima evvelde kestirmek zorundadırlar. Zaten ortaya çıkan davranış berbattır, affedilmez. Bu tıp ailelerde sağlıklık itimat ortamı kelam konusu değildir.
Mükemmeliyetçilik
Yapılan her işte, girilen her imtihanda kişinin harika olması beklenir. Her şey göstermeliktir, oburunun beğenmesi için yapılır. Mükemmeliyetçilik, kişinin kendi gerçeğinin hiç bir pahası olmadığını kendi düşünüş ve değerlendirilişinin değersiz olduğunu tabir eder. Bu ortamda yetişen çocuğun temel duygusu ümitsizliktir. Kendisini kıymetsiz, yetersiz bulur.
Suçlama
Suçlama, olayları olduğu üzere kabul etmemenin bir kararıdur. Yapılar suçlamalar, her şeyin kontrol altında tutulması ve eksiksiz olması gerektiği niyetinden doğar. Bu durum ise şahısta telaş ve utanç duygusu yaratır.
5 temel özgürlüğün inkarı
Sıhhatsiz ailede kişinin doğal olarak geliştirdikleri algılama, his, fikir, davranış, istek ve maksatları inkar edilir: ”İçinden geldiği üzere değil; mükemmeliyetçi, kurala uygun biçimde, oburlarının senden beklediği biçimde algıla, duygulan, düşün, davran, arzula ve gaye edin.” Bu durum kişinin kendi gerçeğini inkar etmesine yol açar. bu biçimdece kişi büsbütün dışa bağımlı, kendi iç dünyasıyla bağı kopuk, robot üzere yaşar. bu biçimde bir kişinin memnun olması da kelam konusu olamaz.
Konuşmanın yasak olması
Sıhhatsiz bir ailede bilhassa çocukların his ve niyetlerini tabir etmesine müsaade verilmez. Bu durum çocuklarda değersizlik hislerine yol açar.
Küskünlük ve kırgınlıkların sürdürülmesi
Aile çindeki kırgınlık ve küskünlüklerin sürdürülmesi, bireylerin birbirlerini anlamasını ve sorunun çözülmesini maniler.
Kimseye güvenmeme
Sıhhatsiz bir ailede kimse kimseye güvenmez. Aslında itimat var üzere görünse de temelde güvensizlik vardır. Sıhhatsiz bir ailede yetişen kişi, kimseden hürmet ve gerçek sevgi görmediği için kimsenin kendisine yardım edemeyeceğine inanır. Yardım etmek isteyenler için ”Mutlaka arka kanısı vardır, çıkarı vardır.” diye düşünür. Sıhhatsiz ailede yetişen şahısların kendilerine itimadı olmaz. Bu şahıslar ekseriyetle dıştan kontrollü bireyler olurlar.
Tüm bu soruların yanıtını Boğaziçi Üniversitesi Rehberlik ve Ruhsal Danışmanlık mezunu, muharrir Ömer Baldık anlatıyor. İşte sıhhatsiz ailede geçerli olan ya da aileyi sıhhatsiz hale getiren kurallar şunlardır:
Denetleme
Aile ortasında kuvvetli olan birey, çoklukla baba, eşinin ve çocuğunun his ve fikirlerini denetler. Bu yüzden, güçsüz bireyler his ve fikirlerini söz ederken daima endişe arasındadirler. Ya da hislerini söz edemez, bastırırlar. Söyleyeceklerini daima evvelde kestirmek zorundadırlar. Zaten ortaya çıkan davranış berbattır, affedilmez. Bu tıp ailelerde sağlıklık itimat ortamı kelam konusu değildir.
Mükemmeliyetçilik
Yapılan her işte, girilen her imtihanda kişinin harika olması beklenir. Her şey göstermeliktir, oburunun beğenmesi için yapılır. Mükemmeliyetçilik, kişinin kendi gerçeğinin hiç bir pahası olmadığını kendi düşünüş ve değerlendirilişinin değersiz olduğunu tabir eder. Bu ortamda yetişen çocuğun temel duygusu ümitsizliktir. Kendisini kıymetsiz, yetersiz bulur.
Suçlama
Suçlama, olayları olduğu üzere kabul etmemenin bir kararıdur. Yapılar suçlamalar, her şeyin kontrol altında tutulması ve eksiksiz olması gerektiği niyetinden doğar. Bu durum ise şahısta telaş ve utanç duygusu yaratır.
5 temel özgürlüğün inkarı
Sıhhatsiz ailede kişinin doğal olarak geliştirdikleri algılama, his, fikir, davranış, istek ve maksatları inkar edilir: ”İçinden geldiği üzere değil; mükemmeliyetçi, kurala uygun biçimde, oburlarının senden beklediği biçimde algıla, duygulan, düşün, davran, arzula ve gaye edin.” Bu durum kişinin kendi gerçeğini inkar etmesine yol açar. bu biçimdece kişi büsbütün dışa bağımlı, kendi iç dünyasıyla bağı kopuk, robot üzere yaşar. bu biçimde bir kişinin memnun olması da kelam konusu olamaz.
Konuşmanın yasak olması
Sıhhatsiz bir ailede bilhassa çocukların his ve niyetlerini tabir etmesine müsaade verilmez. Bu durum çocuklarda değersizlik hislerine yol açar.
Küskünlük ve kırgınlıkların sürdürülmesi
Aile çindeki kırgınlık ve küskünlüklerin sürdürülmesi, bireylerin birbirlerini anlamasını ve sorunun çözülmesini maniler.
Kimseye güvenmeme
Sıhhatsiz bir ailede kimse kimseye güvenmez. Aslında itimat var üzere görünse de temelde güvensizlik vardır. Sıhhatsiz bir ailede yetişen kişi, kimseden hürmet ve gerçek sevgi görmediği için kimsenin kendisine yardım edemeyeceğine inanır. Yardım etmek isteyenler için ”Mutlaka arka kanısı vardır, çıkarı vardır.” diye düşünür. Sıhhatsiz ailede yetişen şahısların kendilerine itimadı olmaz. Bu şahıslar ekseriyetle dıştan kontrollü bireyler olurlar.