Marmara Denizi’nde tesirli olan müsilaja yönelik rapor yayınlayan İstanbul Teknik Üniversitesi öğretim üyeleri, çözüm tekliflerini paylaştı.
İstanbul Teknik Üniversitesi (İTÜ) öğretim üyeleri, Marmara Denizi’ni tehdit eden müsilaj (deniz salyası) problemine ait tespit ve mümkün tahlilleri içeren teknik bir kıymetlendirme raporu deklare etti. Raporda, İTÜ Uydu Haberleşme ve Uzaktan Algılama Merkezi (UHUZAM) tarafınca sağlanan uydu imajlarına de yer verildi.
Gazete Duvar’da yer alan habere göre, İTÜ öğretim üyelerinden Prof. Dr. İsmail Koyuncu, Prof. Dr. İzzet Öztürk, Prof. Dr. Mustafa Yanalak, Prof. Dr. Özcan Arslan, Doç. Dr. Ebru Dülekgürgen, Doç. Dr. Mustafa Cihan Erşahin ve Dr. Öğr. Üyesi Türker Türken’in raporunda, Marmara Denizi havzasındaki belediye atıksularının yüzde 53’ünün mekanik arıtma, yüzde 42’sinin ileri biyolojik (C, N, P giderimle) arıtma, yüzde 5’inin ise biyolojik (C, kısmi N, P giderimli) arıtma daha sonrası denize deşarj edildiği açıklandı.
Marmara Denizi ve İstanbul Boğazı’nda yürütülen modelleme çalışmaları neticelerina göre, alıcı ortamın yüzme su sporları ve balıkçılık üzere gayelerle kullanmasının sağlanması için, başta İstanbul olmak üzere Marmara’ya yapılacak bütün noktasal atıksu deşarjları öncesi biyolojik C, N ve P giderimli arıtma uygulanması önerildi.
Raporda 10 hususta müsilaj meselesine tahlil teklifleri de şu biçimde sıralandı:
1. Marmara Denizi’ni, Boğazları ve deniz kontaklarını içine alan Marmara Havzası bir bütün olarak ele alınıp değerlendirilmelidir.
2. Marmara Denizi’nde müsilaj oluşum süreçlerini arttıran kirletici yüklerinin azaltılması için disiplinlerarası bilimsel temelli bir yaklaşım uygulanmalı ve üniversite-kamu-sanayi-özel sektör-STK işbirlikleri geliştirilmelidir.
3. İleri Biyolojik AAT çıkış sularının azami oranda kentsel yeşil alanların (var ise tarım alanlarının) sulamasında ve/veya sanayide kullanılarak, Marmara’ya verilen atıksu ölçüsünün azaltılması sağlanmalıdır.
4. Atıksu arıtma tesislerinde geri kazanıma öncelik verilmelidir. Bu kapsamda yenilikçi, az yer kaplayan ve güç verimliliği yüksek atıksu arıtma proseslerinin uygulanmasına geçilmelidir.
5. OSB ve tekil sanayi tesislerinin faal izleme ve kontrollerle öncelikli ve tehlikeli hususları belediye kanal şebekesine deşarj etmeleri önlenmelidir.
6. Marmara Denizi üst katmanında ekolojik kaidelerin oluşumu desteklenmelidir. Karadeniz, Marmara ve Ege Denizi içindeki balık göçüyle balık sığınma/yumurtlama alanları korunarak bu bölgelerin sürdürülebilirliği sağlanmalıdır.
7. Su kalitesi daima takip edilmeli, evsel ve endüstriyel AAT deşarjlarının izleme, kontrol ve yaptırım kapasitelerinin geliştirilerek, standartlara uygun olarak işletilmeyen tesislere caydırıcı yaptırımların uygulanması ile izleme datalarının paylaşımı sağlanmalıdır.
8. İleri biyolojik atıksu arıtma tesislerinin işletiminin, uzman özel kesim firmalarınca, minimum 8-10 yıllık mukavelelere dayalı olarak işletilmeleri yaygınlaştırılmalıdır.
9. Özellikle müsilaj ve kirlenmenin izlenmesi için farklı mekânsal ve zamansal çözünürlüklerde uydu imajları temin edilmelidir. Etkin uydu sistemleri incelenerek çalışmalara entegre edilmelidir.
10. Marmara Denizi ve Havzası için karar takviye sistemi olarak da hizmet edecek dinamik bir Coğrafik Bilgi Sistemi (CBS) kurulmalıdır. Marmara Denizi ve etkileşimde olduğu alanlar hakkında daima olarak aktüel bilgi üretilmeli, bu alanlardaki yapılaşma ve meydana gelen değişim belirlenmeli ve Marmara Denizi ekosistemine olan tesirler ortaya konulmalıdır.
İstanbul Teknik Üniversitesi (İTÜ) öğretim üyeleri, Marmara Denizi’ni tehdit eden müsilaj (deniz salyası) problemine ait tespit ve mümkün tahlilleri içeren teknik bir kıymetlendirme raporu deklare etti. Raporda, İTÜ Uydu Haberleşme ve Uzaktan Algılama Merkezi (UHUZAM) tarafınca sağlanan uydu imajlarına de yer verildi.
Gazete Duvar’da yer alan habere göre, İTÜ öğretim üyelerinden Prof. Dr. İsmail Koyuncu, Prof. Dr. İzzet Öztürk, Prof. Dr. Mustafa Yanalak, Prof. Dr. Özcan Arslan, Doç. Dr. Ebru Dülekgürgen, Doç. Dr. Mustafa Cihan Erşahin ve Dr. Öğr. Üyesi Türker Türken’in raporunda, Marmara Denizi havzasındaki belediye atıksularının yüzde 53’ünün mekanik arıtma, yüzde 42’sinin ileri biyolojik (C, N, P giderimle) arıtma, yüzde 5’inin ise biyolojik (C, kısmi N, P giderimli) arıtma daha sonrası denize deşarj edildiği açıklandı.
Marmara Denizi ve İstanbul Boğazı’nda yürütülen modelleme çalışmaları neticelerina göre, alıcı ortamın yüzme su sporları ve balıkçılık üzere gayelerle kullanmasının sağlanması için, başta İstanbul olmak üzere Marmara’ya yapılacak bütün noktasal atıksu deşarjları öncesi biyolojik C, N ve P giderimli arıtma uygulanması önerildi.
Raporda 10 hususta müsilaj meselesine tahlil teklifleri de şu biçimde sıralandı:
1. Marmara Denizi’ni, Boğazları ve deniz kontaklarını içine alan Marmara Havzası bir bütün olarak ele alınıp değerlendirilmelidir.
2. Marmara Denizi’nde müsilaj oluşum süreçlerini arttıran kirletici yüklerinin azaltılması için disiplinlerarası bilimsel temelli bir yaklaşım uygulanmalı ve üniversite-kamu-sanayi-özel sektör-STK işbirlikleri geliştirilmelidir.
3. İleri Biyolojik AAT çıkış sularının azami oranda kentsel yeşil alanların (var ise tarım alanlarının) sulamasında ve/veya sanayide kullanılarak, Marmara’ya verilen atıksu ölçüsünün azaltılması sağlanmalıdır.
4. Atıksu arıtma tesislerinde geri kazanıma öncelik verilmelidir. Bu kapsamda yenilikçi, az yer kaplayan ve güç verimliliği yüksek atıksu arıtma proseslerinin uygulanmasına geçilmelidir.
5. OSB ve tekil sanayi tesislerinin faal izleme ve kontrollerle öncelikli ve tehlikeli hususları belediye kanal şebekesine deşarj etmeleri önlenmelidir.
6. Marmara Denizi üst katmanında ekolojik kaidelerin oluşumu desteklenmelidir. Karadeniz, Marmara ve Ege Denizi içindeki balık göçüyle balık sığınma/yumurtlama alanları korunarak bu bölgelerin sürdürülebilirliği sağlanmalıdır.
7. Su kalitesi daima takip edilmeli, evsel ve endüstriyel AAT deşarjlarının izleme, kontrol ve yaptırım kapasitelerinin geliştirilerek, standartlara uygun olarak işletilmeyen tesislere caydırıcı yaptırımların uygulanması ile izleme datalarının paylaşımı sağlanmalıdır.
8. İleri biyolojik atıksu arıtma tesislerinin işletiminin, uzman özel kesim firmalarınca, minimum 8-10 yıllık mukavelelere dayalı olarak işletilmeleri yaygınlaştırılmalıdır.
9. Özellikle müsilaj ve kirlenmenin izlenmesi için farklı mekânsal ve zamansal çözünürlüklerde uydu imajları temin edilmelidir. Etkin uydu sistemleri incelenerek çalışmalara entegre edilmelidir.
10. Marmara Denizi ve Havzası için karar takviye sistemi olarak da hizmet edecek dinamik bir Coğrafik Bilgi Sistemi (CBS) kurulmalıdır. Marmara Denizi ve etkileşimde olduğu alanlar hakkında daima olarak aktüel bilgi üretilmeli, bu alanlardaki yapılaşma ve meydana gelen değişim belirlenmeli ve Marmara Denizi ekosistemine olan tesirler ortaya konulmalıdır.