Aram Ekin Duran
AKP hükümetinin altı yıl bekledikten daha sonra Paris İklim Mutabakatı’nı onaylaması ve Avrupa Birliği (AB) ile ‘Yeşil Mutabakat’ sürecine dahil olması, Türkiye iş dünyasındaki “yeşil dönüşüm” adımlarını da hızlandırdı. Lakin büyük holdingler şimdiden yeşil siyasetleri devreye alıp sıfır karbon salımı konusunda takvimler açıklarken, iktisadın yüzde 95’ini oluşturan küçük ve orta ölçekli şirketler ise çabucak hemen hangi adımları atacakları konusunda bilgisiz ve yardıma muhtaç bir durumda.
En büyük sorun ise iktisatta kelam konusu dönüşümü sağlamak için kâfi kaynağın bulunmaması. Uzmanlara göre, iktisatta sancılı bir devirden geçen Türkiye’nin kaynak bulamaması halinde, en büyük pazarı olan Avrupa’ya olan ihracatı milyarlarca dolarlık ziyana uğrayabilir.
4 milyar dolarlık vergi yükü
Türkiye’nin yüzde 50’den çok hisse ile en büyük ihracat pazarı olan AB’deki uygulama, Türkiye’nin ihracatını da kıymetli oranda etkileyecek. Hesaplamalara nazaran, Türkiye ihracat dünyası Yeşil Mutabakat’a ahengi sağlayacak yatırımları devreye almazsa, ihracatta yıllık 4 milyar dolarlık bir vergi yükü ortaya çıkabilir.
“Türkiye gecikti ancak hızlanabilir”
Bu niçinle İskoçya’nın Glasgow kentinde 31 Ekim-12 Kasım tarihlerinde yapılacak 26’ıncı Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Konferansı’ndan çıkacak sonuçlar Türkiye açısından da büyük değer taşıyor.
Türkiye İktisat Siyasetleri Araştırma Vakfı (TEPAV) Kurucu Yöneticisi Prof. Dr. İtimat Sak, Türkiye’nin Yeşil Mutabakat’a ahenk konusunda bugüne kadar yavaş davrandığını belirterek, “Evet, biraz geciktik. Lakin hükümetin 2053 maksatları kapsamında hızlanabilir ve süreci yakalayabiliriz” diyor.
Türkiye’nin bir NATO üyesi olarak gelişmiş Batı ülkelerinde ortaya çıkan “yeşil dönüşüm” sürecinin haricinde kalamayacağını söz eden Prof. Sak, “Uluslararası rekabet gücümüzü korumak ve geliştirmek için bu yeni tertibe adapte olmak zorundayız. Bizim üzere ülkelerin bu çeşit ağır transformasyon süreçlerini kendi başına halletmesi mümkün değil. O niçinle karar alıcı ülkelerin yanında yer almamız gerekiyor” diye konuşuyor.
“Hazırlıklı şayet olmazsak iktisat önemli şok yer”
Türkiye’nin Yeşil Mutabakat sürecine hazırlıklı olmaması halinde iktisattaki makus gidişatın daha da vahim bir noktaya gelebileceğini kaydeden Sak, “Eğer bu değişime hazırlıklı şayet olmazsak, ekonomimiz önemli bir şok yiyecek. Bu şokun şiddetini, yaptığımız hazırlıkların niteliği belirleyecek. Ne kadar hazırlıklı olursak, şoku o kadar az hissedeceğiz” değerlendirmesinde bulunuyor.
Türkiye iş dünyası da bu yeni periyoda hazırlık yapmaya başladı. Bilhassa dev şirketleri bünyelerinde barındıran holdingler, tek tek ‘yeşil’ projelerini açıklıyor. Örneğin Türkiye’nin en büyük özel bölüm kuruluşu olan ve Avrupa’ya ihracatta birinci sıralarda yer alan Koç Holding, geçen günlerde 2050 yılında karbon nötr düzeyine geleceğini taahhüt ettiğini deklare etti. Bünyesinde Türkiye Petrol Rafinerileri’ni (TÜPRAŞ) barındıran holdingin karbon nötr amacına ulaşmak için kapsamlı bir program açıklaması bekleniyor. Beyaz eşya, dokuma, güç üzere alanlarda büyük markaları olan ve AB’ye yüklü ölçüde ihracat yapan Güçlü Holding ise net sıfır karbon emisyonu maksadına 2030 yılında ulaşmayı planladığını deklare etti.
KOBİ’lerin kaynak sorunu
Büyük holdinglerde durum buyken, Türkiye iktisadının yüzde 95’ten çoksını oluşturan yüzbinlerce küçük ve orta ölçekli şirket ise yaşanan süreci tedirginlikle izliyor. Çünkü bu şirketlerin Yeşil Mutabakat’a uygun üretim yapabilmesi için gereken finansal kaynaklar ve danışmanlık hizmetleri çabucak hemen oluşturulabilmiş değil. “KOBİ’lerin hazırlığı kelam konusu olduğunda, onların birinci hissedecekleri şey maliyet artışları olacak” diyen Prof. Sak’a bakılırsa, hükümetin KOBİ’ler için kesinlikle kapsamlı takviye sistemleri hazırlaması, organize sanayi bölgelerini yeşil dönüşüme uygun olarak tasarlaması gerekiyor.
“Türkiye’nin 80 milyar euroya muhtaçlığı var”
Türkiye’nin Paris İklim Mutabakatı’nın belirlediği pak güç amaçlarını karşılamak için Dünya Bankası, Fransa ve Almanya’nın mali dayanak verdiği bir plan çerçevesinde 3 milyar 100 milyon euro kredi alması bekleniyor. Lakin bu ölçü, Türkiye iş dünyasındaki dönüşümü sağlamak için hayli yetersiz bulunuyor.
Etraf ve Şehircilik Bakan Yardımcısı Mehmet Emin Birpınar, geçen günlerde yaptığı açıklamada, Türkiye’nin etraf ve iklim değişikliğiyle gayret konusunda AB standartlarına gelmesi için kişi başına en az 1000 euro harcanması gerektiğini ve bunun da 80 milyar euro civarında bir para manasına geldiğini söylemişti.
Çelik ihracatçıları yansılı
Sıfır karbon salımı standartlarının direkt etkilediği kesimlerin başında demir-çelik kesimi geliyor.
Sonda Karbon Düzenlemesi’nin uygulamaya konulması ile AB’ye ihracat yapan çelik firmalarının maliyetlerinde değerli artışlar yaşanacağına dikkat çeken Çelik İhracatçıları Birliği (ÇİB) İdare Şurası Lideri Adnan Aslan, “Bu durum da bölümümüzün rekabet gücünü önemli manada düşürecek. Türk çelik bölümünün temsilcileri olarak Avrupa Birliği ile gerekli görüşmelerin yapılarak, ülkemizin Sonda Karbon Düzenlemesi’ne tabi tutulmamasını talep ediyoruz” diyor.
Aslan, ayrıyeten Etraf ve Şehircilik Bakanlığı tarafınca yayımlanan “İklim Değişikliği ile Çaba Raporu”nda yer alan Emisyon Ticaret Sistemi kurulduktan daha sonra da AB ile Türkiye içindeki karbon fiyat farkının kesime yansıtılmamasını talep ettiklerini vurguluyor.
“AB, Türkiye’ye daha epey yardım yapmalı”
Demir ve demir dışı kesiminde en epeyce ihracat yapan alt kalemlerden biri olan alüminyum da birinci etapta “Sınırda Karbon Düzenlemesi” kapsamına alınacak dallar içinde yer alıyor.
İstanbul Demir ve Demir Dışı Metaller İhracatçıları Birliği (İDDMİB) Lideri Tahsin Öztiryaki, yeşil dönüşümdeki kaynak problemine dikkat çekiyor. Avrupa Birliği’nin, Gümrük Birliği üyesi olan Türkiye’yi, hem Yeşil Mutabakat’ın finansmanı birebir vakitte Sonda Karbon Düzenlemesi bahislerinde üçüncü ülkelerden farklı tutması gerektiğini vurgulayan Öztiryaki, “AB’deki sanayicilere Yeşil Dönüşüm için yeni yıllık süreçte 1,1 trilyon euronun üzerinde bir kaynak ayrılmakta iken ülkemize sunulan kaynakların epey daha sonlu kalması haksız bir rekabet yaratacaktır. AB’nin Türkiye’ye karbon salınımını azaltma noktasında var olanın haricinde farklı bir kaynak sağlaması gerekiyor” diye konuşuyor.
AKP hükümetinin altı yıl bekledikten daha sonra Paris İklim Mutabakatı’nı onaylaması ve Avrupa Birliği (AB) ile ‘Yeşil Mutabakat’ sürecine dahil olması, Türkiye iş dünyasındaki “yeşil dönüşüm” adımlarını da hızlandırdı. Lakin büyük holdingler şimdiden yeşil siyasetleri devreye alıp sıfır karbon salımı konusunda takvimler açıklarken, iktisadın yüzde 95’ini oluşturan küçük ve orta ölçekli şirketler ise çabucak hemen hangi adımları atacakları konusunda bilgisiz ve yardıma muhtaç bir durumda.
En büyük sorun ise iktisatta kelam konusu dönüşümü sağlamak için kâfi kaynağın bulunmaması. Uzmanlara göre, iktisatta sancılı bir devirden geçen Türkiye’nin kaynak bulamaması halinde, en büyük pazarı olan Avrupa’ya olan ihracatı milyarlarca dolarlık ziyana uğrayabilir.
4 milyar dolarlık vergi yükü
Türkiye’nin yüzde 50’den çok hisse ile en büyük ihracat pazarı olan AB’deki uygulama, Türkiye’nin ihracatını da kıymetli oranda etkileyecek. Hesaplamalara nazaran, Türkiye ihracat dünyası Yeşil Mutabakat’a ahengi sağlayacak yatırımları devreye almazsa, ihracatta yıllık 4 milyar dolarlık bir vergi yükü ortaya çıkabilir.
“Türkiye gecikti ancak hızlanabilir”
Bu niçinle İskoçya’nın Glasgow kentinde 31 Ekim-12 Kasım tarihlerinde yapılacak 26’ıncı Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Konferansı’ndan çıkacak sonuçlar Türkiye açısından da büyük değer taşıyor.
Türkiye İktisat Siyasetleri Araştırma Vakfı (TEPAV) Kurucu Yöneticisi Prof. Dr. İtimat Sak, Türkiye’nin Yeşil Mutabakat’a ahenk konusunda bugüne kadar yavaş davrandığını belirterek, “Evet, biraz geciktik. Lakin hükümetin 2053 maksatları kapsamında hızlanabilir ve süreci yakalayabiliriz” diyor.
Türkiye’nin bir NATO üyesi olarak gelişmiş Batı ülkelerinde ortaya çıkan “yeşil dönüşüm” sürecinin haricinde kalamayacağını söz eden Prof. Sak, “Uluslararası rekabet gücümüzü korumak ve geliştirmek için bu yeni tertibe adapte olmak zorundayız. Bizim üzere ülkelerin bu çeşit ağır transformasyon süreçlerini kendi başına halletmesi mümkün değil. O niçinle karar alıcı ülkelerin yanında yer almamız gerekiyor” diye konuşuyor.
“Hazırlıklı şayet olmazsak iktisat önemli şok yer”
Türkiye’nin Yeşil Mutabakat sürecine hazırlıklı olmaması halinde iktisattaki makus gidişatın daha da vahim bir noktaya gelebileceğini kaydeden Sak, “Eğer bu değişime hazırlıklı şayet olmazsak, ekonomimiz önemli bir şok yiyecek. Bu şokun şiddetini, yaptığımız hazırlıkların niteliği belirleyecek. Ne kadar hazırlıklı olursak, şoku o kadar az hissedeceğiz” değerlendirmesinde bulunuyor.
Türkiye iş dünyası da bu yeni periyoda hazırlık yapmaya başladı. Bilhassa dev şirketleri bünyelerinde barındıran holdingler, tek tek ‘yeşil’ projelerini açıklıyor. Örneğin Türkiye’nin en büyük özel bölüm kuruluşu olan ve Avrupa’ya ihracatta birinci sıralarda yer alan Koç Holding, geçen günlerde 2050 yılında karbon nötr düzeyine geleceğini taahhüt ettiğini deklare etti. Bünyesinde Türkiye Petrol Rafinerileri’ni (TÜPRAŞ) barındıran holdingin karbon nötr amacına ulaşmak için kapsamlı bir program açıklaması bekleniyor. Beyaz eşya, dokuma, güç üzere alanlarda büyük markaları olan ve AB’ye yüklü ölçüde ihracat yapan Güçlü Holding ise net sıfır karbon emisyonu maksadına 2030 yılında ulaşmayı planladığını deklare etti.
KOBİ’lerin kaynak sorunu
Büyük holdinglerde durum buyken, Türkiye iktisadının yüzde 95’ten çoksını oluşturan yüzbinlerce küçük ve orta ölçekli şirket ise yaşanan süreci tedirginlikle izliyor. Çünkü bu şirketlerin Yeşil Mutabakat’a uygun üretim yapabilmesi için gereken finansal kaynaklar ve danışmanlık hizmetleri çabucak hemen oluşturulabilmiş değil. “KOBİ’lerin hazırlığı kelam konusu olduğunda, onların birinci hissedecekleri şey maliyet artışları olacak” diyen Prof. Sak’a bakılırsa, hükümetin KOBİ’ler için kesinlikle kapsamlı takviye sistemleri hazırlaması, organize sanayi bölgelerini yeşil dönüşüme uygun olarak tasarlaması gerekiyor.
“Türkiye’nin 80 milyar euroya muhtaçlığı var”
Türkiye’nin Paris İklim Mutabakatı’nın belirlediği pak güç amaçlarını karşılamak için Dünya Bankası, Fransa ve Almanya’nın mali dayanak verdiği bir plan çerçevesinde 3 milyar 100 milyon euro kredi alması bekleniyor. Lakin bu ölçü, Türkiye iş dünyasındaki dönüşümü sağlamak için hayli yetersiz bulunuyor.
Etraf ve Şehircilik Bakan Yardımcısı Mehmet Emin Birpınar, geçen günlerde yaptığı açıklamada, Türkiye’nin etraf ve iklim değişikliğiyle gayret konusunda AB standartlarına gelmesi için kişi başına en az 1000 euro harcanması gerektiğini ve bunun da 80 milyar euro civarında bir para manasına geldiğini söylemişti.
Çelik ihracatçıları yansılı
Sıfır karbon salımı standartlarının direkt etkilediği kesimlerin başında demir-çelik kesimi geliyor.
Sonda Karbon Düzenlemesi’nin uygulamaya konulması ile AB’ye ihracat yapan çelik firmalarının maliyetlerinde değerli artışlar yaşanacağına dikkat çeken Çelik İhracatçıları Birliği (ÇİB) İdare Şurası Lideri Adnan Aslan, “Bu durum da bölümümüzün rekabet gücünü önemli manada düşürecek. Türk çelik bölümünün temsilcileri olarak Avrupa Birliği ile gerekli görüşmelerin yapılarak, ülkemizin Sonda Karbon Düzenlemesi’ne tabi tutulmamasını talep ediyoruz” diyor.
Aslan, ayrıyeten Etraf ve Şehircilik Bakanlığı tarafınca yayımlanan “İklim Değişikliği ile Çaba Raporu”nda yer alan Emisyon Ticaret Sistemi kurulduktan daha sonra da AB ile Türkiye içindeki karbon fiyat farkının kesime yansıtılmamasını talep ettiklerini vurguluyor.
“AB, Türkiye’ye daha epey yardım yapmalı”
Demir ve demir dışı kesiminde en epeyce ihracat yapan alt kalemlerden biri olan alüminyum da birinci etapta “Sınırda Karbon Düzenlemesi” kapsamına alınacak dallar içinde yer alıyor.
İstanbul Demir ve Demir Dışı Metaller İhracatçıları Birliği (İDDMİB) Lideri Tahsin Öztiryaki, yeşil dönüşümdeki kaynak problemine dikkat çekiyor. Avrupa Birliği’nin, Gümrük Birliği üyesi olan Türkiye’yi, hem Yeşil Mutabakat’ın finansmanı birebir vakitte Sonda Karbon Düzenlemesi bahislerinde üçüncü ülkelerden farklı tutması gerektiğini vurgulayan Öztiryaki, “AB’deki sanayicilere Yeşil Dönüşüm için yeni yıllık süreçte 1,1 trilyon euronun üzerinde bir kaynak ayrılmakta iken ülkemize sunulan kaynakların epey daha sonlu kalması haksız bir rekabet yaratacaktır. AB’nin Türkiye’ye karbon salınımını azaltma noktasında var olanın haricinde farklı bir kaynak sağlaması gerekiyor” diye konuşuyor.