DeliSevda
Co-Admin
Kardeş kıskançlığı bilhassa birebir cinsiyetten ve yaşları birbirine yakın olan çocuklar içinde yaşanan rekabettir ve kardeşlerin ebeveynlerinin sevgi ve hürmetini kazanmak için birbirleriyle yarışlarından kaynaklanır. Makul seviyede kardeş rekabeti, birebir ailede yetişen çocuklar içinde her çocuğun muhtaçlıklarını yahut isteklerini tabir edebildiğinin sağlıklı bir işareti olarak kabul edilir. Ancak rekabeti doğuran niye çocuklardan birinin “dışlanmış” hissetmesi ise ailelerin daha dikkatli olmaları ve duruma göre tedbir almaları gerekebilir.
Kardeşler niye rekabet ediyor
Klinik Psikolog Dr. Didem Altay, kardeş rekabetinin birfazlaca ailede bilhassa iki yahut daha fazla çocuğu olan ailelerin birçoklarında görüldüğüne dikkat çekerek, kıskançlığın çoklukla şu durumlarda ortaya çıktığını belirtti;
– Ailede daha fazla ilgi ve bakıma gereksinim duyabilecek hastalığı yahut özel gereksinimleri olan bir çocuğun varlığı
– Ebeveynler tarafınca çocuklar içinde karşılaştırma yapılması
– Bir çocuğun başka çocuğa nazaran ebeveyni tarafınca adil/eşit olmayan ölçüde ilgi görmesi
– Yeni gelen bebeğe karşı tehdit algısı
Dr. Didem Altay, çocuklarla ilgili tüm sıkıntıları çözmede sevgiyi göstermenin değişmez kural olduğuna ve kardeş rekabeti konusunda da birinci adımın sevgiyi göstermek olduğuna dikkat çekti.
Altay, “Ebeveynlerin çocukların her biriyle özel vakit geçirmeleri, her bir çocuğun sevdiği ve başarılı olduğu aktiviteleri bir arada gerçekleştirerek kendilerini güzel hissetmelerini sağlamaları kıymetli. Bunun ötesinde çocuklara âlâ birer rol model olmak, tansiyon anında nasıl sakinleşebileceğini öğretmek ve olumlu sorun çözme maharetlerini artırma istikametinde desteklemek ailelerin öncelikli tavırları olmalı” dedi.
Kimsenin birbirine makus kelam söylememesi ve vurmaması üzere temel kuralların lakin rol modellikle hayata geçirilebileceğini söyleyen Altay, ailelerin uygunsuz davranışların sonuçları hakkında çocuklarla konuşmalarının gerekli olduğunu da belirtti.
Kıyaslamayın, taraf tutmayın
Klinik Psikolog Dr. Didem Altay kardeş kıskançlığının aşikâr seviyede olağan olduğunu lakin ailelerin kıskançlığı çocukların “elişimleri yahut hayata hazırlanmalarında bir fırsat olarak görmelerinin gerçek olmadığını belirtti. Yaşadığımız kültürde birtakım ailelerde görülen erkek çocuklarına yönelik yüksek ilgi ve müdafaacı tutumun da rekabetin değerli bir sebebi olduğuna değinen Altay, “Çocuklara cinsiyetlerine, yeteneklerine ve kişilik özelliklerine nazaran davranmaktan ve onları karşılaştırmaktan kaçının. Çocukları karşılaştırmak hislerini incitir ve kendilerini bedelsiz hissettirir. Bunun yerine çocuğun olumlu özelliklerini ve davranışlarını övün. Katiyen taraf tutmayın. Çatışma kızışırsa onları sakinleşene kadar ayırın. Birbirleriyle bağlantı kurmalarına müsaade verin ve olayı hislerini ortaya koyarak anlatmalarını teşvik edin, onları dinleyin. Şayet tahlil bulamazlarsa da sorunu çözmeleri için onlara yardım edin” dedi.
Kardeşler niye rekabet ediyor
Klinik Psikolog Dr. Didem Altay, kardeş rekabetinin birfazlaca ailede bilhassa iki yahut daha fazla çocuğu olan ailelerin birçoklarında görüldüğüne dikkat çekerek, kıskançlığın çoklukla şu durumlarda ortaya çıktığını belirtti;
– Ailede daha fazla ilgi ve bakıma gereksinim duyabilecek hastalığı yahut özel gereksinimleri olan bir çocuğun varlığı
– Ebeveynler tarafınca çocuklar içinde karşılaştırma yapılması
– Bir çocuğun başka çocuğa nazaran ebeveyni tarafınca adil/eşit olmayan ölçüde ilgi görmesi
– Yeni gelen bebeğe karşı tehdit algısı
Dr. Didem Altay, çocuklarla ilgili tüm sıkıntıları çözmede sevgiyi göstermenin değişmez kural olduğuna ve kardeş rekabeti konusunda da birinci adımın sevgiyi göstermek olduğuna dikkat çekti.
Altay, “Ebeveynlerin çocukların her biriyle özel vakit geçirmeleri, her bir çocuğun sevdiği ve başarılı olduğu aktiviteleri bir arada gerçekleştirerek kendilerini güzel hissetmelerini sağlamaları kıymetli. Bunun ötesinde çocuklara âlâ birer rol model olmak, tansiyon anında nasıl sakinleşebileceğini öğretmek ve olumlu sorun çözme maharetlerini artırma istikametinde desteklemek ailelerin öncelikli tavırları olmalı” dedi.
Kimsenin birbirine makus kelam söylememesi ve vurmaması üzere temel kuralların lakin rol modellikle hayata geçirilebileceğini söyleyen Altay, ailelerin uygunsuz davranışların sonuçları hakkında çocuklarla konuşmalarının gerekli olduğunu da belirtti.
Kıyaslamayın, taraf tutmayın
Klinik Psikolog Dr. Didem Altay kardeş kıskançlığının aşikâr seviyede olağan olduğunu lakin ailelerin kıskançlığı çocukların “elişimleri yahut hayata hazırlanmalarında bir fırsat olarak görmelerinin gerçek olmadığını belirtti. Yaşadığımız kültürde birtakım ailelerde görülen erkek çocuklarına yönelik yüksek ilgi ve müdafaacı tutumun da rekabetin değerli bir sebebi olduğuna değinen Altay, “Çocuklara cinsiyetlerine, yeteneklerine ve kişilik özelliklerine nazaran davranmaktan ve onları karşılaştırmaktan kaçının. Çocukları karşılaştırmak hislerini incitir ve kendilerini bedelsiz hissettirir. Bunun yerine çocuğun olumlu özelliklerini ve davranışlarını övün. Katiyen taraf tutmayın. Çatışma kızışırsa onları sakinleşene kadar ayırın. Birbirleriyle bağlantı kurmalarına müsaade verin ve olayı hislerini ortaya koyarak anlatmalarını teşvik edin, onları dinleyin. Şayet tahlil bulamazlarsa da sorunu çözmeleri için onlara yardım edin” dedi.